Bożena Ratter: Dochodzi do rozpasania nacjonalistów ukraińskich w Polsce

Jak pisze „GW" w 2020 roku, Instytut Praw Migrantów jako PIERWSZE ZADANIE NA PIERWSZE 100 DNI DZIAŁANIA WYZNACZA STWORZENIE TZW. SZYBKIEJ KARTY, mającej pomóc w sprawnym uzyskaniu legalnego pobyt w Polsce.

Jak to się dzieje, iż o prawie pobytu w Polsce nie decyduje polski rząd ani suweren, czyli naród polski, a obca ukraińska fundacja i ukraiński konsul? Jak to się dzieje, iż na legalizację pobytu migrantów w Polsce wystarczy 100 dni? Poza rządem, poza konstytucją, poza prawem, poza wolą polskiego płatnika- pytałam w 2020 roku. Pytanie i zagrożenie aktualne dzisiaj, może warto przypomnieć: https://blogpress.pl/node/29462

W tym samym numerze Kuriera Galicyjskiego z grudnia 2020 roku Konsul generalny RP we Lwowie, Eliza Dzwonkiewicz podkreśliła, iż Polska wspiera i będzie wspierać Ukrainę i Ukraińców nie tylko na płaszczyźnie politycznej, ale także w rozwiązywaniu codziennych problemów.

Pani Konsul RP zasłynęła w 2024 roku inną wypowiedzią, porównała działania polskich rolników do... zachowania ZSRR z czasów powstania warszawskiego. "Nie mogę udawać, iż nie widzę tych hańbiących Polskę działań na granicy polsko-ukraińskiej. Przepraszam Was drodzy ukraińscy Przyjaciele”.

Może warto poznać, w związku z zapowiadaną falą kierowanych do nas przez Prezydenta Żeleńskiego osiedleńców, zdanie ukraińskiego historyka, Wiktora Poliszczuka: „Na Zachodzie, w szczególności w USA i w Kanadzie, działa szereg instytutów, w których podzielnie dominuje ukraiński nacjonalistyczny pogląd na rozwój stosunków polsko-ukraińskich, na rolę OUN-UPA. W tych instytutach odbywają staże polscy historycy, polscy doktoranci, wpływ tych instytutów na nich jest wyraźnie zauważalny".

Wszystko to na Ukrainie i w Polsce odbywa się tu fali popierania przez Zachód ukraińskiego nacjonalizmu w ciągu dziesięcioleci, na fali wykorzystywania nacjonalistów ukraińskich do wpływania we właściwym kierunku na zmiany na Ukrainie. Na tej też fali dochodzi do rozpasania nacjonalistów ukraińskich w Polsce, gdzie nacjonaliści ukraińscy wpływają choćby na kierunki rozwoju nauki w zakresie badań nad stosunkami polsko-ukraińskimi, w zakresie ustalania programów nauczania historii w szkole.

W stanie bezwładności polskich organizacji społecznych, naukowych itp, na Zachodzie aktywność przejawia część młodych Ukraińców przybyłych w ostatnich piętnastu latach na Zachód z Polski. To oni, pod egidą oficjalnych organizacji, formalnie ukraińskich, a faktycznie ukraińskich nacjonalistycznych, takich jak Światowy Kongres Ukraińców, Kongres Ukraińców Kanady, Ukraiński Kongresowy Komitet Ameryki, Ukraińska Koordynacyjna Rada — urządzają manifestacje np. przed parlamentem prowincji Ontario w Toronto z udziałem biskupów greckokatolickich i prawosławnych, z orkiestrą, przemówieniami, Polskę przyrównuje się do Niemiec hitlerowskich, pokazuje się ją jako tę, która organizowała ludobójstwo na ludności ukraińskiej. Placówki dyplomatyczne RP nie reagują na to, a choćby wchodzą w porozumienie z ukraińskimi organizacjami nacjonalistycznym, urządzają wspólne imprezy itp., zaś mówienie o zbrodniach OUN-UPA na ludności polskiej ambasador RP w Kanadzie nazywa „moskiewską inspiracją". (Wiktor Poliszczuk, Potępić UPA, 1998).

Bożena Ratter