22-01-1863. Insurekcja Styczniowa.

22-01-1963 wybuchł NARODOWY zryw powstańczy. Był to wynik brutalnych represji w porozbiorowej POLSCE. 8-04-1861 w Warszawie Ruskie sołdaty strzelały do manifestantów. Poległo 200 a 500 było rannych. W Warszawie wprowadzono stan wojenny i rozpoczęły się deportacje w głąb Rosji.

14-01-1863 miała miejsce branka, czyli przymusowy pobór młodzieży na podstawie imiennych list do wojska carskiego. Wcześniej podobna rzecz działa się we Francji w 1789 r. Jakobini, rewolucjoniści głosili hasła WOLNOŚĆ RÓWNOŚĆ BRATERSTWO i zarządzili pobór 300.000 obywateli, ażeby realizować hasło NIE MA WOLNOŚCI DLA WROGÓW WOLNOŚCI.

W obronie króla, wierności wyznawanym wartościom i ideom zbuntowała się prowincja Wandea. Zainteresowanym tym problemem polecam film: WANDEA. ZWYCIĘSTWO ALBO ŚMIERĆ to francuski hit kinowy! Film opowiada o francuskim ludobójstwie. Pierwsze w nowożytnej historii. Dzieło maluje stosunek władz Francji po 1789 r. do Francuzów, którzy przez cały czas chcieli BOGA i KRÓLA. Ich symbolem był znak.

Wandea. Zwycięstwo albo śmierć

U nas w POLSCE w odpowiedzi na brankę TYMCZASOWY RZĄD NARODOWY proklamował wybuch powstania. INSUREKCJA STYCZNIOWA była największym i najdłużej trwającym zrywem wolnościowym NARODU.

W powstaniu uczestniczyło ponad 200.000 ludzi. Stoczono ponad 1.200 potyczek i około 100 większych bitew. Zginęło kilkadziesiąt tysięcy powstańców. Około 40.000 zesłano na Syberię. Tysiące wyemigrowało. Skonfiskowano ponad 1.500 majątków szlacheckich, które za bezcen car odstąpił Żydom za ich lojalność wzmacniając żydowską finansjerę.

Od wieków stawiane jest pytanie. BIĆ SIĘ O SWOJĄ WOLNOŚĆ CZY NIE? Odpowiedzi udzielił już dawno temu święty AUGUSTYN Z HIPPONY (354 – 430) Dopóki walczysz, jesteś [wolny] zwycięzcą. Głośne stało się powiedzenie GIOVANNI FALCONE (*18-05-1939 †23-05-1992) zapożyczone ze sztuki Wiliama Szekspira (*1564 †1616) Juliusz Cezar (*100 †44 p.n.e zamordowany): Ci, którzy się boją, umierają codziennie. Ci, którzy się nie boją, umierają tylko raz. G. FALCONE to włoski sędzia śledczy, znany z bezkompromisowej walki z mafią sycylijską. Zginął 23-05-1992 razem z żoną (Francesca Morvillo, także sędzią) w zamachu bombowym na autostradzie koło Capaci. Mafiosi zaminowali 100-metrowy odcinek autostrady używając do tego około 0,5 tony materiałów wybuchowych. Dla uczczenia śmierci G. FALCONE 23 maja ustanowiono jako Międzynarodowy Dzień Wymiaru Sprawiedliwości.

UCHWAŁA SEJMU POLSKIEGO 7 LUTEGO 1831 R.

Izba senatorska i poselska po wysłuchaniu wniosków komisji sejmowych i zważywszy potrzebę nadania jednolitej oznaki, pod którą winni łączyć się Polacy, postanowiły i stanowią: Art. 1. Kokardę narodową stanowić będą kolory herbu Królestw Polskiego i W. X. Litewskiego, to jest kolor biały z czerwonym. Art. 2. Wszyscy Polacy, a mianowicie Woysko Polskie, te kolory nosić mają w miejscu, gdzie takowe oznaki dotąd noszonymi były.

Tym osobnikom, którzy nie odróżniają kokardy od kotyliona czy koturna dedykuję poniższe dzieła ARTURA GROTTGERA (ur. 1837 r. – zm. 1867 r.). Przeżył tylko 30 lat. Pozostawił ogromny dorobek. Widziano w nim WIESZCZA NARODU i postawiono na piedestale patriotycznego malarstwa obok JANA MATEJKI (*24-06-1838 †1-11-1893).

Wypowiadał się w rysunku ołówkowym. Bardzo starannie opracowywanym. Rysunki te układał w cykle, z których najsłynniejsze – Polonia i cykl Wojna – dotyczą tematyki powstańczej.

Zainteresowanych tematem odsyłam do

https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojna_%28obrazy_Artura_Grottgera%29

Te czarno-białe plansze spopularyzowane dzięki fotokopiom, trafiły do niemal wszystkich polskich domów i stały się jednym ze sposobów manifestowania żałoby narodowej, obok czarnych strojów i biżuterii patriotycznej.

A ty? Gdzie ty dziś jesteś?

Po której stronie?

xx