184 lata temu, 21 maja 1841 roku, w Paryżu zmarł Julian Ursyn Niemcewicz – dramaturg, powieściopisarz, poeta, pamiętnikarz i jeden z najaktywniejszych polityków epoki rozbiorów. Urodzony 16 lutego 1758 r. w Skokach koło Brześcia Litewskiego, był posłem Sejmu Czteroletniego, współtwórcą Konstytucji 3 Maja oraz sekretarzem marszałka sejmu Stanisława Małachowskiego. Autor głośnej komedii „Powrót posła” i „Śpiewów historycznych” po klęsce insurekcji kościuszkowskiej wyjechał do Stanów Zjednoczonych, a po nieudanym powstaniu listopadowym dołączył do Wielkiej Emigracji we Francji, gdzie spędził ostatnie lata życia.
Mało kto pamięta, iż w 1806 r. został pierwszym Polakiem z obywatelstwem USA, a sześć lat wcześniej ożenił się z bogatą amerykańską wdową Susan Livingston Kean, nadając jej posiadłości nazwę „Ursino”. Po powrocie do kraju kupił majątek pod Warszawą i przemianował go na Ursynów – dziś nazwę tę nosi jedna z największych dzielnic stolicy. Jako prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk wspierał rozwój polskiej kultury, a w Paryżu zyskał miano „dziadka” Wielkiej Emigracji, opiekując się młodszymi uchodźcami, w tym rodziną Adama Mickiewicza.